Η Κλαίρη Παλυβού είναι Ομότιμη Καθηγήτρια του Α.Π.Θ. και επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Frederick της Κύπρου.

Διδάσκει Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και Διαχείριση Μνημείων Πολιτισμού. Είναι επιστημονικός συνεργάτης της ανασκαφής της προϊστορικής πόλης στο Ακρωτήρι Θήρας και έχει εκπονήσει μελέτες στερέωσης και ανάδειξης σε Κνωσό, Μυκήνες, Θέατρο Θορικού, κ.α. Έλαβε το Α’ Βραβείο στον διαγωνισμό για την πεζοδρόμηση της Δ. Αρεοπαγίτου-Απ. Παύλου, (σύμπραξη 4 μελετητών). Σύμβουλος-εμπειρογνώμων σε θέματα προστασίας και ανάδειξης μνημείων (UNESCO, ICOMOS, Council of Europe).

Το ακαδημαϊκό της έργο εστιάζει στην αρχιτεκτονική και την τέχνη του προϊστορικού Αιγαίου και έχει αναγνωριστεί με διεθνή βραβεία και υποτροφίες.  Έχει παρουσιάσει το έργο της σε πάνω από 200 διαλέξεις, ημερίδες και διεθνή συνέδρια, καθώς και σε συνεντεύξεις σε ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης (History Channel, Discovery, BBC). Έχει εκδώσει 8 βιβλία και πλήθος επιστημονικών άρθρων.

Ιδρυτικό μέλος και Γραμματέας της Eταιρείας Διερεύνησης Αρχαιοελληνικής και Βυζαντινής Tεχνολογίας, έχει επιμεληθεί σχετικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα Πρακτικά δύο Διεθνών Συνεδρίων, καθώς και το ετήσιο αφιέρωμα του περιοδικού Αρχαιολογία στην Ελληνική Τεχνολογία, από την αρχαιότητα ως σήμερα.

Η Ελένη Νομικού γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Προέρχεται από τον τραπεζικό χώρο, τον οποίο υπηρέτησε μέχρι τον ανώτερο βαθμό της ιεραρχίας επί είκοσι συναπτά έτη σε όλους τους τομείς, με εξειδίκευση στις χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων. Η πορεία της στο χώρο του πολιτισμού ξεκινά το 2004, μαζί με την εμφάνιση του Μουσείου Ηρακλειδών στο αθηναϊκό πολιτιστικό τοπίο. Οργανώνει τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου, παράλληλα με τις εκδηλώσεις που πλαισιώνουν τις εκθέσεις του, και είναι υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου. Συμμετέχει ενεργά στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού προγράμματος «Τέχνη και Μαθηματικά» που στην πορεία των χρόνων, ταυτίστηκε με το Μουσείο και άλλαξε τον τρόπο που η εκπαιδευτική κοινότητα προσεγγίζει τη διδασκαλία των Μαθηματικών και την καλλιέργεια της Αισθητικής. Εγγράφεται και ολοκληρώνει τις σπουδές της στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π.

Από το 2015 έχει τη Διεύθυνση του Μουσείου διαμορφώνοντας τη νέα του ταυτότητα σε «Επιστήμη, Τέχνη & Μαθηματικά». Σταθμό στη μέχρι σήμερα επαγγελματική της πορεία αποτελεί η συνεργασία της με την Εταιρεία Διερεύνησης Αρχαιοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας ΕΔΑΒυΤ, τον καθηγητή Θεοδόση Τάσιο προσωπικά, ο συντονισμός της έκθεσης «ΕΥΡΗΚΑ-Επιστήμη, Τέχνη και Τεχνολογία των Αρχαίων Ελλήνων» στο Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας, στο Πεκίνο παράλληλα με την οργάνωση και παρουσίαση της έκθεσης Αρχαίας Κινεζικής Τεχνολογίας στην Αθήνα , στο Μουσείο Ηρακλειδών και τέλος η καθιέρωση της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής τεχνολογίας στο μουσειακό γίγνεσθαι με την ανάπτυξη και παρουσίαση πρωτοποριακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, επιμορφωτικών σεμιναρίων και θεματικών εκθεσιακών ενοτήτων.

Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αθήνα και ειδικεύτηκε στις αποκαταστάσεις ιστορικών κτηρίων και συνόλων στο πανεπιστήμιο της Λουβαίν του Βελγίου.

Το ειδικό ενδιαφέρον της για την αρχιτεκτονική κληρονομιά εκφράζεται τόσο στην επαγγελματική της ενασχόληση με μνημεία διαφόρων ιστορικών περιόδων, όσο και με την ενεργό της δράση στον τομέα της προστασίας και ανάδειξης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, και ιδιαίτερα της Αθήνας, μέσα από τη συμμετοχή της σε ερευνητικά προγράμματα αλλά και εθελοντικές δράσεις της Monumenta (αστικής, μη κερδοσκοπικής εταιρείας για την προστασία φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου). 

Ηγέτης στον τομέα της σιδηροδρομικής μηχανοτεχνίας, με πρωτοποριακή έρευνα στο σύστημα σκύρο-στρωτήρας με τους συνδέσμους.

Με περισσότερα από 20 έτη έρευνας που περιλαμβάνει εργαστηριακές δοκιμές, επί-του-πεδίου έρευνες και θεωρητικές αναλύσεις για: (α) υπολογισμό των δράσεων επί σιδηροδρομικής γραμμής, σκυρογραμμής και σταθερής επιδομής, και των συνεπακόλουθων βυθίσεων, (β) καθορισμό της μάζας γραμμής που συμμετέχει στην κίνηση των Μη-Ανηρτημένων Μαζών των σιδηροδρομικών οχημάτων και (γ) την πρόβλεψη της ρύπανσης του σκύρου για συγκεκριμένους τύπους στρωτήρων από σκυρόδεμα. Όλες οι θεωρητικές προσεγγίσεις του έχουν επαληθευθεί από παρατηρήσεις και μετρήσεις σε σιδηροδρομικές γραμμές υπό κυκλοφορίαν. Έχει πολυάριθμες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και πρακρικά συνεδρίων∙ έχει συμμετάσχει σε αρκετές επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την περίοδο 1999-2001, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, συμμετείχε στην σύνταξη των Τεχνικών Προδιαγραφών Διαλειτουργικότητος/TSI’s, για τις σιδηροδρομικές υποδομές υψηλών ταχυτήτων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπέγραψε το επίσημο κείμενο.

Από το 1998 έως το 2002 διετέλεσε Γενικός Συντονιστής στην ομάδα Υψηλών Ταχυτήτων για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, της Διεθνούς Ένωσης Σιδηροδρόμων/UIC και από το 2002 έως το 2006 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος (2002-2003) και Πρόεδρος (2003-2004) του ΟΣΕ (της περιόδου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004 συμπεριλαμβανομένης). Υπήρξε επισκέπτης/εντεταλμένος καθηγητής της σιδηροδρομικής μηχανοτεχνίας/engineering στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, στο Βόλο, την περίοδο 2007-2014. Επί πλέον διδάσκει από το 2002 στο διατμηματικό μεταπτυχιακό τμήμα των Μεταφορών του ΑΠΘ/Πολυτεχνική Σχολή και υπήρξε σύμβουλος σε διάφορες Ελληνικές και διεθνείς τεχνικές εταιρείες από το 2006.

Από το 2010 είναι μέλος των Επιτροπών AR050 & AR060 για το σχεδιασμό και τη συντήρηση των σιδηροδρόμων, του Transportation Research Board/TRB (μέλους των Ακαδημιών Επιστημών των ΗΠΑ). Έχει επιλεγεί δύο φορές (2011 και 2012) ως εξέχων κριτής του περιοδικού Journal of Transportation Engineering της ASCE. Είναι μέλος Εκδοτικών Ομάδων και Επιστημονικών περιοδικών του τομέα του∙ ως προσκεκλημένος εκδότης του International Journal of Pavement Engineering/IJPE, εξέδωσε την ειδική έκδοση/τεύχος του περιοδικού για τη Σιδηροδρομική Υποδομή Υψηλών Ταχυτήτων, που κυκλοφόρησε το 2010.

Τα ενδιαφέροντά του ως ερευνητού συμπεριλαμβάνουν την Αρχαιολογία της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και την Τεχνολογία της αρχαίας Ελλάδος και είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας/ΕΜΑΕΤ και της εταιρείας ΑΙΓΕΥΣ για το Προϊστορικό Αιγαίο. Έχει παρουσιάσει αρχαιολογικά άρθρα σε συνέδρια, που δημοσιεύθηκαν στα πρακτικά, και σε αρχαιολογικά περιοδικά. Το βιβλίο του, «Αιγαιακού Τύπου Ξίφος και Ευρήματα στη Χαττούσα – Τεχνολογία, Πηγές και Χρονολόγηση του Τρωικού Πολέμου» (στην αγγλική γλώσσα), δημοσιεύθηκε το 2012, από τον εκδοτικό οίκο Lambert Academic Publishing, στη Γερμανία. Η ελληνική έκδοση του βιβλίου “Τεχνολογία, Πηγές και Χρονολόγηση του Τρωικού Πολέμου” κυκλοφόρησε το 2016, από τις εκδόσεις Παπαζήση. Στην ιστοσελίδα http://giannakoskonstantinos.com/wp μπορούν να ανευρεθούν τα άρθρα του.