Το Αυτόματον λειτουργεί σε δύο φάσεις.
Ι) αφαιρούμε μία τροχοπέδη, και το άγαλμα (διαγράφοντας μία ελαφρώς καμπύλη τροχιά) κινείται προς έναν συνδαιτημόνα που περιμένει σε απόσταση περίπου τριών μέτρων. Η κίνηση εξασφαλίζεται χάρις σε ένα αντίβαρο το οποίο κατέρχεται αργά στο εσωτερικό του αγάλματος, ενώ το σχοινί που συγκρατεί το αντίβαρο τυλίγεται σ’ έναν άξονα ο οποίος αναγκάζεται να στραφεί και να κινήσει δυο κρυμμένους τροχούς. Όταν το αντίβαρο φτάσει στον πυθμένα του δοχείου όπου ολισθαίνει, η κίνηση διακόπτεται. Τώρα, η Θεραπαινίς έχει συναντήσει τον αναμένοντα συνδαιτημόνα, και είναι έτοιμη να τον κεράσει κεκραμένον ελληνικόν οίνον.
ΙΙ) Όταν ο συνδαιτημόνας τοποθετήσει ένα βαρύ κύπελλο στο (κρυφίως αρθρωτό) αριστερό χέρι της Θεραπαινίδος, ο βραχίονάς της θα στραφεί και θα ενεργοποιήσει έναν οριζόντιο “σύρτη” ο οποίος, γλιστρώντας αργά θα φέρει την ατμοσφαιρική πίεση μέσα σ΄ ένα κρυμμένο κλειστό δοχείο κρασιού –και το κρασί θα αρχίσει να ρέει από την οινοχόη την οποία κρατά η Θεραπαινίς στο δεξί της χέρι. Σε λίγο, καθώς ο σύρτης συνεχίζει να κινείται, θα αποκλείσει και πάλι την είσοδο του ατμοσφαιρικού αέρα στο δοχείο του κρασιού –οπότε το κρασί θα παύσει να ρέει. Ο σύρτης όμως συνεχίζει ακόμα να κινείται, και θα επαναλάβει το ίδιο αποτέλεσμα ροής από ένα κλειστό δοχείο νερού.
Τότε ο συνδαιτημόνας αφαιρεί το κύπελλό του από το αριστερό χέρι της Θερπαινίδος, η οποία τώρα είναι έτοιμη να κεράσει κι άλλους συνδαιτημόνες.