Ηγέτης στον τομέα της σιδηροδρομικής μηχανοτεχνίας, με πρωτοποριακή έρευνα στο σύστημα σκύρο-στρωτήρας με τους συνδέσμους.

Με περισσότερα από 20 έτη έρευνας που περιλαμβάνει εργαστηριακές δοκιμές, επί-του-πεδίου έρευνες και θεωρητικές αναλύσεις για: (α) υπολογισμό των δράσεων επί σιδηροδρομικής γραμμής, σκυρογραμμής και σταθερής επιδομής, και των συνεπακόλουθων βυθίσεων, (β) καθορισμό της μάζας γραμμής που συμμετέχει στην κίνηση των Μη-Ανηρτημένων Μαζών των σιδηροδρομικών οχημάτων και (γ) την πρόβλεψη της ρύπανσης του σκύρου για συγκεκριμένους τύπους στρωτήρων από σκυρόδεμα. Όλες οι θεωρητικές προσεγγίσεις του έχουν επαληθευθεί από παρατηρήσεις και μετρήσεις σε σιδηροδρομικές γραμμές υπό κυκλοφορίαν. Έχει πολυάριθμες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και πρακρικά συνεδρίων∙ έχει συμμετάσχει σε αρκετές επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την περίοδο 1999-2001, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, συμμετείχε στην σύνταξη των Τεχνικών Προδιαγραφών Διαλειτουργικότητος/TSI’s, για τις σιδηροδρομικές υποδομές υψηλών ταχυτήτων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπέγραψε το επίσημο κείμενο.

Από το 1998 έως το 2002 διετέλεσε Γενικός Συντονιστής στην ομάδα Υψηλών Ταχυτήτων για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, της Διεθνούς Ένωσης Σιδηροδρόμων/UIC και από το 2002 έως το 2006 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος (2002-2003) και Πρόεδρος (2003-2004) του ΟΣΕ (της περιόδου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004 συμπεριλαμβανομένης). Υπήρξε επισκέπτης/εντεταλμένος καθηγητής της σιδηροδρομικής μηχανοτεχνίας/engineering στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, στο Βόλο, την περίοδο 2007-2014. Επί πλέον διδάσκει από το 2002 στο διατμηματικό μεταπτυχιακό τμήμα των Μεταφορών του ΑΠΘ/Πολυτεχνική Σχολή και υπήρξε σύμβουλος σε διάφορες Ελληνικές και διεθνείς τεχνικές εταιρείες από το 2006.

Από το 2010 είναι μέλος των Επιτροπών AR050 & AR060 για το σχεδιασμό και τη συντήρηση των σιδηροδρόμων, του Transportation Research Board/TRB (μέλους των Ακαδημιών Επιστημών των ΗΠΑ). Έχει επιλεγεί δύο φορές (2011 και 2012) ως εξέχων κριτής του περιοδικού Journal of Transportation Engineering της ASCE. Είναι μέλος Εκδοτικών Ομάδων και Επιστημονικών περιοδικών του τομέα του∙ ως προσκεκλημένος εκδότης του International Journal of Pavement Engineering/IJPE, εξέδωσε την ειδική έκδοση/τεύχος του περιοδικού για τη Σιδηροδρομική Υποδομή Υψηλών Ταχυτήτων, που κυκλοφόρησε το 2010.

Τα ενδιαφέροντά του ως ερευνητού συμπεριλαμβάνουν την Αρχαιολογία της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και την Τεχνολογία της αρχαίας Ελλάδος και είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας/ΕΜΑΕΤ και της εταιρείας ΑΙΓΕΥΣ για το Προϊστορικό Αιγαίο. Έχει παρουσιάσει αρχαιολογικά άρθρα σε συνέδρια, που δημοσιεύθηκαν στα πρακτικά, και σε αρχαιολογικά περιοδικά. Το βιβλίο του, «Αιγαιακού Τύπου Ξίφος και Ευρήματα στη Χαττούσα – Τεχνολογία, Πηγές και Χρονολόγηση του Τρωικού Πολέμου» (στην αγγλική γλώσσα), δημοσιεύθηκε το 2012, από τον εκδοτικό οίκο Lambert Academic Publishing, στη Γερμανία. Η ελληνική έκδοση του βιβλίου “Τεχνολογία, Πηγές και Χρονολόγηση του Τρωικού Πολέμου” κυκλοφόρησε το 2016, από τις εκδόσεις Παπαζήση. Στην ιστοσελίδα http://giannakoskonstantinos.com/wp μπορούν να ανευρεθούν τα άρθρα του.

Ο καταπέλτης ήταν ένα πολεμικό μηχάνημα ικανό να εκτοξεύει μεγάλη βέλη ή ακόντια ή σφαιρικούς λίθους σε μεγάλες αποστάσεις (της τάξεως των 200μ). Ήταν συντεθειμένος από ένα ισχυρό τόξο τοποθετημένο σε οριζόντια θέση, του οποίου η γερή χορδή τεντώνονταν προς τα πίσω με μηχανικό τρόπο (με ένα σύστημα μοχλών και στροφάλου). Έτσι αποθηκευόταν καμπτική και αξονική ενέργεια, οι οποίες απελευθερούμενες εκτόξευαν το βλήμα.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Στρατιωτική Τεχνολογία
  • Κατασκευή Γ. Εξιντάρης (αντίγραφο από μοντέλο του Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων)
  • Κλίμακα 1: 1

Η σκηνογραφία  αποδίδεται από τον Αριστοτέλη στον Σοφοκλή. Με τη βοήθεια της προοπτικής συνδυάζονταν γραμμές της εικόνας των σκηνικών με πραγματικά στοιχεία του σκηνικού οικοδομήματος για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση αληθινών κτηρίων.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Τέχνες και Αθλητισμός
  • Σχεδιασμός Ομοιώματος Γ. Καραδέδος
  • Κατασκευή Μ. Πενέλης
  • Κλίμακα 1:50

Η Τριήρης υπήρξε αναμφίβολα το πιο γνωστό πολεμικό πλοίο της ελληνικής αρχαιότητας, που κυριάρχησε στην ανατολική Μεσόγειο για πολλούς αιώνες. Στην πιο εξελιγμένη της μορφή είχε μήκος 37μ., πλάτος 5,20 μ., βύθισμα 1,50μ., και εκτόπισμα 70 τόνους.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Ναυσιπλοΐα
  • Σχεδιασμός Ομοιώματος J.S. Morrison και J.F Coates
  • Κατασκευή Ν. Δραπανιώτης
  • Κλίμακα 1:30

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής εκπληκτικής τεχνολογίας. Κατασκευάστηκε περισσότερο από 2.000 χρόνια πριν και χρησιμοποιείτο για τον ακριβή υπολογισμό της θέσης του ήλιου, της σελήνης και πολύ πιθανώς, των πλανητών, στον ουρανό.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Αστρονομία
  • Έρευνα Καθηγητής Κ. Ευσταθίου, Καθ. Ι. Η. Σεϊραδάκης, Α. Μπασιακούλης, Μ. Ευσταθίου, Δρ. Μ. Αναστασίου
  • Σχεδιασμός & Κατασκευή 3D Solidforms που τροφοδοτούνται από τα ελληνικά κατασκευασμένα συστήματα λέιζερ Steelburner
  • Copyright © 2017
  • Κλίμακα 3: 1

Αυτό το διπλό αυτόματο της ελληνιστικής εποχής, συνδυάζει (προμελέτη Θ.Π. Τάσιου) δύο μηχανισμούς αυτομάτων:

Α) Φίλωνος του Βυζαντίου: “Διαλείπουσα κρήνη υπό  μορφήν Θεραπαινίδος”, στο “Βιβλίον πνευματικών και υδραυλικών μηχανών” periodical

Β) Ήρωνος του Αλεξανδρέως: “Κινητόν Αυτόματον”, από το βιβλίο “Περί Αυτοματοποιητικής”

Ο πρώτος μηχανισμός (μελέτη-κατασκευή Σ. Οικονομόπουλος) περιλαμβάνεται στο εσωτερικό του κορμού, ο δε δεύτερος (μελέτη-κατασκευή Μ. Κορρές) είναι ενσωματωμένος στο κάτω της οσφύος τμήμα του ξύλινου αγάλματος (σχέδια-κατασκευή Μ. Κορρές).

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Αυτοματισμοί
  • Κλίμακα 1: 1

Η αιολόσφαιρα του Ήρωνος αξιοποιεί την πίεση του ατμού και την μετατρέπει σε κινητήρια περιστροφική δύναμη. 

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Μηχανική
  • Σχεδιασμός Ομοιώματος Δ. Καλλιγερόπουλος
  • Κατασκευή Δ. Ποτουρίδης
  • Κλίμακα 1: 1

Σύμφωνα με τις μελέτες του καθηγητή Hermann Diels, που στηρίζονται στην αναφορά του Αριστοκλή, μουσικολόγου του 2ου αιώνα π.Χ., το ωρολόγιο αυτό έχει τη μορφή μιας μεγάλης κλεψύδρας. Αποτελείται δηλαδή από δύο κατακόρυφα δοχεία και μία στεγανή κοίλη βάση, συνδεδεμένα μεταξύ τους με υδραυλικό σιφώνιο.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Μέτρηση του Χρόνου και του Χώρου
  • Σχεδιασμός Ομοιώματος Δ. Καλλιγερόπουλος
  • Κατασκευή Μ. Κοτσαμπασογλου
  • Κλίμακα 1:1

Η κρήνη, χωρητικότητας 350 κυβ.μ., είναι  η μεγαλύτερη ώς τώρα στην Ελλάδα, και ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα αστικής κρήνης του ελλαδικού χώρου. Αποτελεί τον καταληκτικό κόμβο ενός υδρομαστευτικού αγωγού που οδηγούσε το νερό στην πόλη των Μεγάρων. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Παυσανία (Ι, 40, 1) κτίστηκε από τον τύραννο Θεαγένη (6ο αιώνα π.Χ.). Κατά τις σημερινές απόψεις, χρονολογείται στο πρώτο τέταρτο του 5ου αι. π.Χ.

Info

  • Κατηγορία Εκθέματος Κτίρια και Δημόσια Έργα
  • Σχεδιασμός Ομοιώματος N. Hellner
  • Κατασκευή Navarino Models
  • Κλίμακα 1:24

Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αθήνα και ειδικεύτηκε στις αποκαταστάσεις ιστορικών κτηρίων και συνόλων στο πανεπιστήμιο της Λουβαίν του Βελγίου.

Το ειδικό ενδιαφέρον της για την αρχιτεκτονική κληρονομιά εκφράζεται τόσο στην επαγγελματική της ενασχόληση με μνημεία διαφόρων ιστορικών περιόδων, όσο και με την ενεργό της δράση στον τομέα της προστασίας και ανάδειξης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, και ιδιαίτερα της Αθήνας, μέσα από τη συμμετοχή της σε ερευνητικά προγράμματα αλλά και εθελοντικές δράσεις της Monumenta (αστικής, μη κερδοσκοπικής εταιρείας για την προστασία φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου).